Reply to comment

Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν  γεωργοποιμένες, πρόσφυγες των χωριών του  κάμπου , που ερημώθηκαν από τις επιδρομές των Σαρακηνών. Έστησαν τα ποιμνιοστάσια τους στις πλαγιές των γύρω λόφων. Κατά την Φραγκοκρατία  μετοίκησαν μερικές οικογένειες από το  << Πυργάκι>> ( Πύργο ) , σημερινά  Περιβόλια  και αυξήθηκε ο πληθυσμός του. Με τον εποικισμό Αλβανών από την Καρυστία  (1402) και άλλων αργότερα από την Αττική και Θεσσαλία , ο πληθυσμός  του χωριού αυξήθηκε σημαντικά. Πολλοί από τους παλιούς κατοίκους εγκατέλειψαν το χωριό και εγκαταστάθηκαν γύρω στη μονή Καρυών, σαν εργάτες και βοσκοί των κοπαδιών της. Στο νέο μικρό οικισμό  έδωσαν το όνομα <<Μαρκέσιον >..Φαίνεται ότι οι οικογένειες  αυτές ήταν φράγκικες  κι έδωσαν το όνομα αυτό για να τιμήσουν τη θυγατέρα του Ιερεμία  Γκίζη <<Μαρκέσι ( Μαρκεζίνη )>>, που ήταν αυθέντης των νησιών Σκύρου, Σκοπέλου και Σκιάθου. Αργότερα το χωριό μετονομάστηκε από << Μαρκέσι>>σε  <<Αχλαδερή>>. Η ονομασία αυτή  αποδίδεται σε διαφόρους λόγους. Σύμφωνα με μία παράδοση, μετά την λεηλασία της Λέσβου  από τους Τούρκους  (1544),κάτοικοι της μετανάστευσαν  στο Μαρκέσι, άλλοι δε κατά τα  Ορλωφικά.  Στα πρώτα  χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν μικρό χωριό, που υπαγόταν στο Ναχιγιέ  Αυλωναρίου . Στους τουρκικούς φορολογικούς καταλόγους  φερόταν να έχει 22 σπίτια το 1474 και 12 το 1521.

    Στα χρόνια της επανάστασης του 1821, οικογένειες από τη Σάμο, τη Χίο, τα Ψαρά και τη Λέσβο, με πλοιάρια  αποβιβάστηκαν  στους δύο ασφαλείς όρμους  Καλάμι  και Κάλαμο. Ενώθηκαν με τους κατοίκους του οικισμού  και μετονόμασαν τον οικισμό από << Μαρκέσι >>σε <<Αχλαδερή >>, επειδή το μεγαλύτερο μέρος του διαμορφωθέντος  πληθυσμού προερχόταν από την  Αχλαδερή της Μυτιλήνης , την Αρχαία  Πέρρα . Κατά μία άλλη παράδοση που ειπώθηκε από τους αυτόχθονες γέρους του χωριού ,όχι τους Αρβανίτες,
ονομάστηκε  από τη λέξη << Αχλάδι>>,επειδή παρήγε  πολλά αχλάδια ή από το σχήμα  των γύρω λόφων ,που μοιάζουν σαν  αχλάδια . Άλλοι πάλι λέγουν ότι ονομάστηκε  << Αχλαδερή >> από το  πολύ λάδι που παράγει.

    Κατά την Τουρκοκρατία , κανένας Τούρκος δεν κατοικούσε στο χωριό. Κάθε χρόνο περνούσε ο φοροεισπράκτορας για να εισπράξει τους φόρους  σε δοσίματα: λάδι ,τυρί, βούτυρο, μέλι, κερί . Άλλοτε δε πήγαιναν για να αρπάξουν  πρόβατα και τρόφιμα. Στην κορυφή του λόφου << Φακίδι >> κατά τη Βυζαντινή και Φραγκική περίοδο και επί  Τουρκοκρατίας υπήρχε παρατηρητήριο.

    Το 1918 -1920  χρησιμοποιήθηκε από τους  Συμμάχους και από το 1938- 1941 εγκαταστάθηκε παρατηρητήριο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Κατά την περίοδο 1941- 1944 υπήρχε φυλάκιο των  Γερμανών.  Στην περίοδο της  Κατοχής ,πολλοί Έλληνες και Εβραίοι, μέσω Κορασίδας, Τραχήλου και Καλάμου,  πέρασαν στη Μ. Ανατολή για να συνεχίσουν τον αγώνα κατά των στρατευμάτων του Άξονα.
Στη θέση << Φακίδι >> σωζόταν ενετικός πύργος σχεδόν ακέραιος. Γκρεμίστηκε το 1940 από το στρατό, για να κατασκευάσει οχυρωματικά έργα. Είχε ορατότητα προς όλο το Αιγαίο, τον Καφηρέα, την Αττική, τη Βοιωτία , τον Όλυμπο τη Δίρφυ.Μετά το 1940 έγινε ομαδική μετοίκηση των κατοίκων στους νέους οικισμούς  Συκιές και Περιβόλια.

Πηγή: Δήμος Αυλώνος