Γούβες

Ο πύργος πρέπει να χτίστηκε λίγο πριν την έλευση του 19ου αιώνα. Ο Ιμπραήμ αγάς όταν παντρεύτηκε την πανέμορφη Εμινέ, κόρη του πάπλουτου Χαλκιδέου μπέη Δερβίς, πήρε σαν προίκα του και τα χωριά της Β. Εύβοιας Γούβες, Καστρί, Αγριοβοτάνι και Καστανιώτισσα. Από τα τέσσερα χωριά επέλεξε σαν μόνιμο τόπο διαμονής του τις Γούβες και γι αυτό αποφάσισε να κατασκευάσει εκεί έναν πύργο. Ο ξακουστός σκλάβος Χαλκιδέος τεχνίτης Αχμέτ ήταν αυτός που ανάλαβε την ανέγερση με την εργασία των ντόπιων κατοίκων. Μετά την ολοκλήρωση του έργου ο Ιμπραήμ ευχαριστημένος για το αποτέλεσμα, χάρισε στον Αχμέτ την ελευθερία του.

Μετά την ένταξη της Εύβοιας στη νέα Ελλάδα (1833) ο Κωνσταντίνος Πε-τροκόκκινος, παππούς του μεγάλου Έλληνα ρομαντικού ποιητή και λογοτέχνη Γ. Δροσίνη (1859-1951), αγόρασε τον πύργο μαζί με μία μεγάλη έκταση της περιοχής. Ο πατέρας του Γ. Δροσίνη πήρα σαν προίκα του αυτή την περιουσία, με αποτέλεσμα ο ανήσυχος λογοτέχνης και ερευνητής να περάσει εδώ ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του, τα βιώματα του οποίου αποτύπωσε στις σελίδες πολλών από τα βιβλία του.
Πολλές ιστορίες έχουν συνδεθεί με την ύπαρξη του θρυλικού αυτού πύργου, ο οποίος σήμερα είναι περισσότερο γνωστός με το όνομα <ο Πύργος του Δροσίνη> και αποτελεί, κατά κάποιον τρόπο το έμβλημα της πολιτειούλας των Γουβών.
Σε μικρή απόσταση από τις Γούβες σε μία άγριας ομορφιάς παραθαλάσσια περιοχή, λίγο πριν την έκρηξη του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου, επί Μεταξά, κατασκευάσθηκαν τα γνωστά οχυρά των Γουβών. Τα οχυρά χρησιμοποιήθηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές κατά τη διάρκεια της κατοχής (1941-1944). Σήμερα σώζονται τα ερείπια των οχυρών αυτών. Το καταπράσινο τοπίο, που χαρακτηρίζει την περιοχή αυτή της βορειοανατολικής Εύβοιας, έχει μετατρέψει τις σημερινές Γούβες σε περιζήτητο τόπο για την ανέγερση (επί το πλείστον) εξοχικών κατοικιών. Πραγματικά όλη η περιοχή αυτή μέχρι τα Ελληνικά και τα Βασιλικά είναι διάσπαρτη από εξοχικές κατοικίες. Μερικές από αυτές είναι πολυτελέστατες και ανήκουν σε σύγχρονους επώνυμους Έλληνες.

Πηγή: Δήμος Αρτεμισίου