Πήλι

Το όμορφο χωριό Πήλι στις 11 Αυγούστου1912 αναγνωρίστηκε σαν Κοινότητα. Για την προέλευση και ετυμολογία του ονόματος, υπάρχουν δύο εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη, και κατά τους κατοίκους ορθότερη, η ονομασία οφείλεται στη γεωγραφική θέση του χωριού και της περιοχής. Θα πρέπει να επισημάνουμε πως σε πολλά παλαιά έγγραφα και επιστολές η ορθογραφία του ονόματος επιβεβαιώνει αύτη την άποψη. Το σημερινό Πήλι αναγράφεται σαν Πύλι ή πύλη. Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή προέλευσης του ονόματος, η οποία υποστηρίζεται από τον Ναπολέοντα στο βιβλίο του ‘'Σύσταση και εξέλιξη του Νομού Ευβοίας και των Δήμων και Κοινοτήτων αυτού'', το Πήλι οφείλει την ονομασία του στη φύση του εδάφους, στο ό,τι δηλαδή κυριαρχεί ο πηλός. Και αυτή η εκδοχή έχει βάσεις, αφού το έδαφος της εκεί περιοχής είναι πράγματι πηλώδες. Το πήλι απέχει 10 χλμ. Από το Προκόπι και φθάνει σήμερα περίπου τους 900 κατοίκους. Παλιότερα από το λιμάνι του Πηλίου γινόταν η μεταφορά των εξορυσσόμενων  μεταλλευμάτων από τη γύρω περιοχή. Τα μεταλλεύματα μεταφέρονταν εκεί με εναέρια βαγονάκια(ένα τύπος τελεφερίκ).Οι εγκαταστάσεις σώζονται μέχρι σήμερα. Κοντά στην παραλία βρίσκεται ο ιστορικός ναϊσκος  του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Το εκκλησάκι χτίστηκε το 1350 και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον σε ότι αφορά τις τοιχογραφίες του. Δυστυχώς το εκκλησάκι  χτίστηκε το 1350 και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον σε ότι αφορά τις τοιχογραφίες του. Δυστυχώς  το εκκλησάκι αυτό το οποίο θα έπρεπε να διατηρηθεί γιατί είναι μοναδικό στο είδος του, έχει υποστεί επανειλημμένως βανδαλισμούς λιγότερους από τους Τούρκους και περισσότερους από σύγχρονους ή παλιότερους αρχαιοκάπηλους, καθώς και στενόμυαλους ‘'λογοκριτές'' των αγιογραφιών. Η μοναδική εικόνα που παρουσίαζε τον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο με το μαθητή του πρόχορο κλάπηκε, ενώ «κυνηγοί θησαυρών'' είχαν κάποτε σκάψει πίσω από το Ιερό αλλά και μέσα στην εκκλησία.

Πηγή: Δήμος Κηρέως