Lichada
Although now the center of social activities in the region has shifted to the seaside and tourist St George, the seat of the community is always at the old village of Lihada, which is built on hilly ground with magnificent views of all the seaside towns of Maliakos Gulf. Historical and religious interest is the church of Panagia Lihadas, built on the highest point of the village. The miraculous image of Our Lady and perennial species of cypress with an odd shape, which stands imposingly beside the temple, they deserve the attention of visitors. From the entrance of the church begins the road that leads to the mountain trails of the peninsula Lihadas. Just above the village at a location with panoramic views of the ruins of a Venetian castle. From there we can lead in place of the ruined anymore Palaiochorio. The village is linked to an old legend, who wanted the number of homes not to exceed 13 due to a curse monk, who was once forced by the people to dance with them at a festival. Above the tower and the ruins of Palaiochorio on top of the hill Lihadas, saved the single-nave Byzantine church of Prophet Elias. On top of that of the dense mountain views to all points of the horizon is more than impressive. Besides the peak, the entire mountain range from the Lihada up Yaltra characterized by a unique density and variety of flora. The many paths that cross the mountain area of the peninsula can donate to hikers unforgettable experiences. Below the village of Lihada, there are several other beautiful churches, and the ruined church of Agios Vlassis the namesake creek. This one-room chapel of the 12th century which saved the semicircular apse and the north and south wall. Source: www.lixada.gr
History
Όσο πλούτο έχει η φυσική ομορφιά της Λιχάδας άλλο τόσο χρονικό βάθος έχει η ιστορία της. Η φήμη της είχε ήδη απλωθεί από τον καιρό των μύθων. Πρώτα απ' όλα το ίδιο το όνομά της οφείλεται στον ατυχή υπηρέτη του Ηρακλή, Λίχα, που άθελά του προκάλεσε το τέλος της επίγειας ζωής του ημίθεου αφέντη του. Η ιστορία διαδραματίστηκε όταν ο Ηρακλής μετά την καταστροφή της Οιχαλίας (ευβοϊκή πόλη στην περιοχή του Αυλωναρίου) ήλθε στο Κήναιο για να προσφέρει θυσία στον πατέρα του Δία. Την ίδια εποχή η ζηλιάρα σύζυγός του Δηιάνειρα, πληροφορημένη πως ο Ηρακλής ήταν ερωτευμένος με την ωραία Ιόλη, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον χιτώνα, που είχε εμποτίσει με το αίμα του Κένταυρου Νέσσου πριν ο τελευταίος ξεψυχήσει. Η αφελής Διηάνειρα, ξεγελασμένη από τον Κένταυρο, πίστευε πως όταν ο Ηρακλής φορούσε τον χιτώνα θα έμενε για πάντα πιστός σε αυτή. Άλλα όμως ήταν τα σχέδια του Νέσσου, ο οποίος επιθυμούσε το θάνατο του Ηρακλή. Το χιτώνα ανέλαβε να μεταφέρει στον Ηρακλή ο υπηρέτης του Λίχας. Μόλις ο Ηρακλής φόρεσε το χιτώνα κατελήφθη από φοβερούς πόνους γιατί οι σάρκες του άρχισαν να κατατρώγονται από το δηλητηριώδες αίμα του Νέσσου. Τρελός λοιπόν από τους πόνους ο Ηρακλής άρπαξε τον ανύποπτο Λίχα και τον εκσφενδόνισε προς τη θάλασσα. Τα κομμάτια του άτυχου υπηρέτη έπεσαν στην επιφάνεια της θάλασσας γύρω από το Κήναιο και μεταμορφώθηκαν από τον Ποσειδώνα σε μικρά νησάκια. Τα νησάκια αυτά ονομάστηκαν "Λιχαδονήσια" και η περιοχή της Ευβοϊκής χερσονήσου "Λιχάδα".
Η Λιχάδα σε καμιά περίοδο δεν απουσίασε από το ιστορικό προσκήνιο, λόγω της στρατηγικής θέσης που βρίσκεται. Η περιοχή κατοικείται από τη νεότερη νεολιθική περίοδο. Η έρευνα έχει αποδείξει την ύπαρξη επί του λόφου πρωτοελλαδικού οικισμού. Μερικοί ερευνητές τον ταυτίζουν την Ομηρική πόλη Δίον, που ήταν μία από τις Ευβοϊκές πόλεις, οι οποίες συμμετείχαν στην Τρωική εκστρατεία. Στον Άγιο Κωνσταντίνο, πολλοί από τους ερευνητές τοποθετούν το περίφημο ιερό του Κτηναίου Διός. Η έρευνα στην περιοχή έχει αποδώσει ίχνη σημαντικού οχυρού της κλασσικής περιόδου. Το οχυρό βρισκόταν σε χρήση και κατά την ελληνιστική περίοδο. Ακριβώς απέναντι, στα Λιχαδονήσια, ειδικότερα πάνω στη νησίδα Στρογγυλή, έχουν εντοπισθεί κτήρια που χρονολογούνται στον 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ. Οι νησίδες αυτές αποτελούσαν καταφύγιο των κατοίκων της Λιχάδας αλλά και της Φθιώτιδας, κατά τη διάρκεια των πρώτων σλαβικών επιδρομών στον ελληνικό χώρο.
Κατά την επανάσταση του 1821 η Λιχάδα καταχωρήθηκε και πάλι στην ιστορία γιατί επί μια τριετία ήταν η έδρα της "Ανώτατης Διοικήσεως Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος" γνωστότερη και ως "Άρειος Πάγος". Από εδώ πέρασαν σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Όταν το 1823 οι Τούρκοι ανακατέλαβαν την επαναστατημένη Εύβοια, ο θαλάσσιος χώρος της Λιχάδας έγινε θέατρο σημαντικών Ναυμαχιών. Μετά την ένταξη της Εύβοιας στο νέο Ελληνικό κράτος δια της αγοραπωλησίας των τουρκικών ευβοϊκών εδαφών, η γη της Λιχάδας καταχωρήθηκε στους κατοίκους της μετά από πολλές νομικές περιπέτειες, που διήρκησαν μέχρι το 1919. Μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα, η περιοχή, σχεδόν απομονωμένη οδικά από την υπόλοιπη Εύβοια, συγκέντρωνε όλα τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ενός γραφικού εξωτικού ελληνικού νησιού. Από την περίοδο αυτή όμως και μετά οι Έλληνες αλλά και οι ξένοι επισκέπτες της χώρας μας άρχισαν σταδιακά να ανακαλύπτουν τη μαγευτική αυτή περιοχή της Εύβοιας. Από τότε και ιδιαίτερα τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι ρυθμοί ανάπτυξης της Λιχάδας έγιναν ταχύτατοι.
Πηγή: www.lixada.gr
Video
Κάντε "κλικ" πάνω στην εικόνα για να ανοίξει το βίντεο.
- Add new comment
- 322 reads