Λιχάδα
Παρότι σήμερα το κέντρο κοινωνικών δραστηριοτήτων της περιοχής έχει μετατοπιστεί προς τον παραλιακό και τουριστικό Άγιο Γεώργιο, η έδρα της κοινότητας βρίσκεται πάντα στο παλιό γραφικό χωριό της Λιχάδας, που είναι κτισμένο σε ημιορεινό έδαφος με υπέροχη θέα προς όλους τους παραθαλάσσιους οικισμούς του Μαλιακού κόλπου. Ιστορικό και θρησκευτικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ναός της Παναγίας της Λιχάδας, χτισμένος στο ψηλότερο σημείο του χωριού. Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και το αιωνόβιο είδος του κυπαρισσιού με το περίεργο σχήμα, που ορθώνεται επιβλητικά δίπλα στο ναό, αξίζουν την προσοχή των επισκεπτών. Από την είσοδο του ναού ξεκινάει ο δρόμος, που οδηγεί στα βουνίσια μονοπάτια της χερσονήσου της Λιχάδας. Λίγο ψηλότερα από το χωριό σε μια θέση με πανοραμική θέα βρίσκονται τα ερείπια ενός Ενετικού πύργου. Από εκεί μπορούμε να οδηγηθούμε στη θέση του ερειπωμένου πια Παλαιοχωρίου. Το χωριό αυτό συνδέεται με έναν παλιό θρύλο, που ήθελε τον αριθμό των σπιτιών του να μην υπερβαίνει τα 13 εξ' αιτίας της κατάρας κάποιου μοναχού, που εξαναγκάστηκε κάποτε από τους κατοίκους να χορέψει μαζί τους σε ένα πανηγύρι. Πιο πάνω από τον Πύργο και τα απομεινάρια του Παλαιοχωρίου, στην κορυφή του υψώματος της Λιχάδας, σώζεται ο μονόχωρος βυζαντινός ναός του προφήτη Ηλία. Από την κορυφή αυτή του πυκνόφυτου βουνού η θέα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα είναι περισσότερο από εντυπωσιακή. Εκτός όμως της κορυφής, ολόκληρη η ορεινή περιοχή από τη Λιχάδα μέχρι και τα Γιάλτρα χαρακτηρίζεται από μια μοναδική σε πυκνότητα και ποικιλία χλωρίδα. Τα πολλά μονοπάτια, που διασχίζουν τη βουνίσια έκταση της χερσονήσου μπορούν να χαρίσουν στους οδοιπόρους αξέχαστες εμπειρίες. Πιο κάτω από το χωριό της Λιχάδας, υπάρχουν αρκετά ακόμη όμορφα εξωκλήσια, καθώς και ο ερειπωμένος ναός του Αγίου Βλάση στον ομώνυμο κολπίσκο. Πρόκειται για μονόχωρο ναΐσκο του 12ου αιώνα από τον οποίο σώζεται η ημικυκλική κόγχη καθώς και ο βόρειος και νότιος τοίχος.
Πηγή: www.lixada.gr
Ιστορικό
Όσο πλούτο έχει η φυσική ομορφιά της Λιχάδας άλλο τόσο χρονικό βάθος έχει η ιστορία της. Η φήμη της είχε ήδη απλωθεί από τον καιρό των μύθων. Πρώτα απ' όλα το ίδιο το όνομά της οφείλεται στον ατυχή υπηρέτη του Ηρακλή, Λίχα, που άθελά του προκάλεσε το τέλος της επίγειας ζωής του ημίθεου αφέντη του. Η ιστορία διαδραματίστηκε όταν ο Ηρακλής μετά την καταστροφή της Οιχαλίας (ευβοϊκή πόλη στην περιοχή του Αυλωναρίου) ήλθε στο Κήναιο για να προσφέρει θυσία στον πατέρα του Δία. Την ίδια εποχή η ζηλιάρα σύζυγός του Δηιάνειρα, πληροφορημένη πως ο Ηρακλής ήταν ερωτευμένος με την ωραία Ιόλη, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον χιτώνα, που είχε εμποτίσει με το αίμα του Κένταυρου Νέσσου πριν ο τελευταίος ξεψυχήσει. Η αφελής Διηάνειρα, ξεγελασμένη από τον Κένταυρο, πίστευε πως όταν ο Ηρακλής φορούσε τον χιτώνα θα έμενε για πάντα πιστός σε αυτή. Άλλα όμως ήταν τα σχέδια του Νέσσου, ο οποίος επιθυμούσε το θάνατο του Ηρακλή. Το χιτώνα ανέλαβε να μεταφέρει στον Ηρακλή ο υπηρέτης του Λίχας. Μόλις ο Ηρακλής φόρεσε το χιτώνα κατελήφθη από φοβερούς πόνους γιατί οι σάρκες του άρχισαν να κατατρώγονται από το δηλητηριώδες αίμα του Νέσσου. Τρελός λοιπόν από τους πόνους ο Ηρακλής άρπαξε τον ανύποπτο Λίχα και τον εκσφενδόνισε προς τη θάλασσα. Τα κομμάτια του άτυχου υπηρέτη έπεσαν στην επιφάνεια της θάλασσας γύρω από το Κήναιο και μεταμορφώθηκαν από τον Ποσειδώνα σε μικρά νησάκια. Τα νησάκια αυτά ονομάστηκαν "Λιχαδονήσια" και η περιοχή της Ευβοϊκής χερσονήσου "Λιχάδα".
Η Λιχάδα σε καμιά περίοδο δεν απουσίασε από το ιστορικό προσκήνιο, λόγω της στρατηγικής θέσης που βρίσκεται. Η περιοχή κατοικείται από τη νεότερη νεολιθική περίοδο. Η έρευνα έχει αποδείξει την ύπαρξη επί του λόφου πρωτοελλαδικού οικισμού. Μερικοί ερευνητές τον ταυτίζουν την Ομηρική πόλη Δίον, που ήταν μία από τις Ευβοϊκές πόλεις, οι οποίες συμμετείχαν στην Τρωική εκστρατεία. Στον Άγιο Κωνσταντίνο, πολλοί από τους ερευνητές τοποθετούν το περίφημο ιερό του Κτηναίου Διός. Η έρευνα στην περιοχή έχει αποδώσει ίχνη σημαντικού οχυρού της κλασσικής περιόδου. Το οχυρό βρισκόταν σε χρήση και κατά την ελληνιστική περίοδο. Ακριβώς απέναντι, στα Λιχαδονήσια, ειδικότερα πάνω στη νησίδα Στρογγυλή, έχουν εντοπισθεί κτήρια που χρονολογούνται στον 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ. Οι νησίδες αυτές αποτελούσαν καταφύγιο των κατοίκων της Λιχάδας αλλά και της Φθιώτιδας, κατά τη διάρκεια των πρώτων σλαβικών επιδρομών στον ελληνικό χώρο.
Κατά την επανάσταση του 1821 η Λιχάδα καταχωρήθηκε και πάλι στην ιστορία γιατί επί μια τριετία ήταν η έδρα της "Ανώτατης Διοικήσεως Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος" γνωστότερη και ως "Άρειος Πάγος". Από εδώ πέρασαν σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Όταν το 1823 οι Τούρκοι ανακατέλαβαν την επαναστατημένη Εύβοια, ο θαλάσσιος χώρος της Λιχάδας έγινε θέατρο σημαντικών Ναυμαχιών. Μετά την ένταξη της Εύβοιας στο νέο Ελληνικό κράτος δια της αγοραπωλησίας των τουρκικών ευβοϊκών εδαφών, η γη της Λιχάδας καταχωρήθηκε στους κατοίκους της μετά από πολλές νομικές περιπέτειες, που διήρκησαν μέχρι το 1919. Μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα, η περιοχή, σχεδόν απομονωμένη οδικά από την υπόλοιπη Εύβοια, συγκέντρωνε όλα τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ενός γραφικού εξωτικού ελληνικού νησιού. Από την περίοδο αυτή όμως και μετά οι Έλληνες αλλά και οι ξένοι επισκέπτες της χώρας μας άρχισαν σταδιακά να ανακαλύπτουν τη μαγευτική αυτή περιοχή της Εύβοιας. Από τότε και ιδιαίτερα τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι ρυθμοί ανάπτυξης της Λιχάδας έγιναν ταχύτατοι.
Πηγή: www.lixada.gr
Video
Κάντε "κλικ" πάνω στην εικόνα για να ανοίξει το βίντεο.
- Προσθήκη νέου σχολίου
- 3884 εμφανίσεις
-